Hallo, alles goed?

Te gelukkig voor de blues

Ferry Gledt werd geboren in een sfeervol rijtjeshuis in een rustige straat met voldoende parkeerplek. Zijn wieg stond pal onder een mobiel met zachte kleuren en rustgevende geluiden. “Als ik huilde, was het van geluk,” zegt hij zelf, “of omdat de appelmoes nog te warm was.”

Zijn jeugd verliep vlekkeloos. Geen scheiding, geen onduidelijke knuffels, geen ontbrekende verjaardagen. Alles klopte. Alles werd gezien. Alles werd besproken. Tot op de dag van vandaag zitten zijn ouders bij elk optreden op de eerste rij met een vers boeket en een thermos thee.
En dat… breekt hem als artiest.

Want Ferry wil voelen.

 

Écht voelen. Hij wil dat zijn teksten je bij de keel grijpen, je laat slikken, en dan net even iets harder terugduwen. Maar telkens als hij schrijft, komt hij uit bij een melodie die ruikt naar wentelteefjes op zondag.

Zijn bekendste nummer “De te gelukkig blues” is een wrange ode aan het ontbreken van jeugdtrauma. Een genre op zich, vindt zijn manager Kees Kloost, die Ferry vriendelijk doch beslist heeft toegefluisterd dat er “ook een niche is voor mensen bij wie het gewoon goed gaat”. Ferry knikte, glimlachte, en schreef daar vervolgens ook weer een keurig, opgewekt nummer over.

​

Vorige levens

Op aanraden van zijn yogadocente bezocht hij een reïncarnatietherapeut, in de hoop op een vorig leven vol ellende. Maar zelfs daar kreeg hij “een gevoel van innerlijke rust, als een herboren Scandinavische boswachter”. Geen drama. Geen woede. Geen songmateriaal.

Ferry zou graag gefrustreerd zijn.

 

Was het maar zo. Dan kon hij daar tenminste over schrijven. Maar hij voelt zich… stabiel.
Zijn pogingen om vrijwillig iets tragisch mee te maken — onder meer een week zonder wifi, of slapen op een matje — leverden wel inzichten op, maar geen hits.
En toch, als je Ferry tegenkomt en vraagt:
“Hoi Ferry, alles goed?”
en hij zegt:
“Ja, met jou?”
…dan meent hij dat. Echt, dan gaat het hem goed.

Je moet trouwens een hartelijke groet van hem hebben.

Zijn ouders, bij het optreden laatst nog in Wijkcentrum De Sprong:
“Ferry was weer goed op dreef. Dat lied over zijn jeugd was zo puur. We herkennen ons er helemaal in.