De waddels!

​

Wandelen met Willy – Want Alleen Wandelen is voor Stokoude Mummies

 

Alleen op pad (en dom verdwaald)

Ik ben Willy Waddel, zanger van het nummer “Wandelen” en levenslange stapschoendragende dwaalgast. Als kind wandelde ik altijd alleen. Niet omdat ik dat leuk vond, maar omdat niemand mee wilde. De natuur was mijn maatje – al negeerde zelfs de vogels me. En eerlijk? Wandelen in je eentje is gewoon saai. Als je tegen een boom knalt, lacht er niemand. En dat is zonde van het moment.

 

 

Van wandelaar tot hitmachine

Op een dag keek ik naar mijn schoenen en dacht: “Wandelen, dat is het.” Een minuut later was mijn eerste en enige hit geboren. Geen diepzinnige tekst, wel een boodschap: alles is leuker met gezelschap, zelfs modder in je sokken.

​

​

Solo-wandelen – net zo inspirerend als een natte kartonnen doos

Alleen wandelen klinkt zen, maar eigenlijk praat je tegen jezelf, struikel je zonder applaus en twijfel je of die vogel je expres negeerde. Dus begon ik mensen mee te sleuren. Letterlijk. Want wandelen met anderen is gewoon gezelliger, ook al klagen ze over blaren en dat we “weer te ver zijn”.

​

​

Samen struikelen is beter dan alleen stevig doorstappen

Wandelen met vrienden is lachen. Iemand struikelt altijd, iemand vergeet water, en er is altijd één figuur die denkt dat hij een kompas aanvoelt. Maar het maakt niet uit. Je bent samen, je beweegt, en als je valt, is er iemand die eerst lacht en dan pas helpt.

​

​

Moraal van het verhaal

Wandelen is niet de bestemming, het is wie er naast je strompelt. Dus hoor je ooit mijn liedje? Weet dan: ik zing niet over wandelen, ik zing over vriendschap, vieze sokken en verdwalen met een glimlach.