Salut maat!

Matthias Grottman werd geboren op een winderige donderdagochtend in Meersel-Dreef, het noordelijkste puntje van België, waar de koffie Vlaams sterk is en de grens met Nederland soms letterlijk op je stoep ligt.
Zijn vader, Luc Grottman, was een rasechte Vlaming met een voorliefde voor accordeonmuziek en gerookt spek.
Zijn moeder, Marianne uit Breda, had een zachte G, een groot hart en de neiging om op elke regenboog een wens te doen.

 

Samen brachten ze een zoon groot die balanceerde tussen twee talen, twee culturen, en één grote droom: "Op een dag hoor ik mijn nummer op de radio."

Die droom ontstond al op zijn vierde, toen Matthias op een oud plastic keyboard "Altijd is Kortjakje ziek" omtoverde tot een soort kosmische ballade die zijn moeder deed huilen — deels van ontroering, deels van het lawaai.
 

Studententijd: Op Kot in Baarle-Nassau

Matthias ging muziekwetenschap studeren, en wel in het meest symbolische dorp denkbaar: Baarle-Nassau, waar België en Nederland elkaar in huizen, tuinen en zelfs wc’s overlappen. Zijn kot had een Belgisch plafond, maar een Nederlandse douche, wat volgens hem “symbool stond voor zijn hele zijn.”

De kotgenoten waren kleurrijk:
•    Dimitri, een beatboxer met lactose-intolerantie.
•    Fleur, die dacht dat elk lied over haar ging (en meestal had ze gelijk).
•    Jeroen, die nooit iets zei maar altijd op het juiste moment één noot floot.

Hoewel zijn naam nog niet op alle festivalposters prijkt, is Matthias intussen een cultheld onder wie weet waar te zoeken. Zijn muziek is oprecht, onverwacht en vaak poëtischer dan je op het eerste gehoor denkt.

​​

​

Muzikale Missie: Tussen Mini Maze en Mancaves

Op kot schreef hij klassiekers als:
Mancave
Een filosofische rockballade over mannelijkheid, dromen en realiteit. En over zijn toenmalige eerste vriendin.
“Ik zat in mijn mancave/ mijn vrouw die was op pad/ bleek ik nog een kind te hebben/ honger dat ie had”

Wij zijn de Zon
Een zomers positieve song met een onbekende gastgitaarspeler uit Lier. Verhalen doen de ronde dat dit nummer ooit live gespeeld werd op een kinderboerderij bij zonsondergang. Met groot succes.
“jij geeft mij vreugde en maakt mij blij/ ik lach naar jou/ jij lacht naar mij”

Mijn Mini Maze
Een doktersroman én liefdeslied over verdwalen in iemands innerlijke wereld.
“Jij bent mijn doolhof lieve schat/ er is maar één kant die ik op kan/ dat is saam met jou op pad”

​

Harde Wind
Een nummer dat letterlijk én figuurlijk over tegenwind gaat. Opgenomen tijdens een storm in Zeeland, waarin zelfs de achtergrondzang per ongeluk door de wind zelf werd verzorgd. Matthias zegt dat het over de liefde gaat. Over een bijna verloren liefde. (we laten hem maar even…)

Waarom nog geen hit? Zijn ultieme droom?

“Eén nummer op de radio. Desnoods om 03:27 uur op Radio Kempenwind. Maar dan wel aangekondigd met m’n volledige naam, alstublieft.”
Maar waarom dan nog geen hit? Matthias antwoordt zelf altijd:
“Misschien is mijn tijd nog niet gekomen. Of misschien heb ik gewoon de verkeerde radiozenders geprogrammeerd.”

Toch wordt zijn muziek regelmatig opgepikt door studentenradio’s, alternatieve podcasts en zelfs één keer door een Franse vrachtwagenchauffeur die Harde Wind via CB-radio uitzond aan de volledige E19.

​

Waar staat Matthias nu?

Matthias werkt aan een nieuw nummer gewerktiteld “Dicht bij de Grens”, waarin hij zijn identiteit als Belgisch-Nederlandse dromer viert. De nummers zijn zoals altijd melancholisch, poëtisch en een tikkeltje absurdistisch — precies zoals zijn leven.
Zijn droom?
“Een keer op de radio. Eén keer maar".

​

Matthias Grottman — een man met zachte woorden, scherpe beelden en een hart dat zingt. Misschien (nog) geen hitlijstkoning, maar voor wie luistert met het hart, is hij allang beroemd.